De zeven steegjes
Dit buurtje was een sociaal project in de negentiende eeuw en is nog steeds een echte Utrechtse volksbuurt.
De "Zeven Steegjes" in Utrecht zijn de Korte Rozendaal, Lange Rozendaal, Kockstraat, Brouwerstraat, Boogstraat, Moutstraat, Suikerstraat en Fockstraat; oplettende lezers tellen hier acht straten.
Het Armbestuur van de Rooms-katholieke parochie liet hier vanaf 1842 huisjes bouwen voor kinderrijke gezinnen, die afhankelijk waren van ondersteuning door de kerk. Juist in deze periode was er door de angst voor epidemieën meer aandacht voor de gezondheidsaspecten van wonen. Zo eisde de overheid dat er geen doodlopende straten of steegjes meer mochten worden gebouwd; ventilatie en "doorwaaien" werden beschouwd als belangrijke middelen in de strijd tegen ziekte en epidemie.
Pas in de vijftiger jaren van de vorige eeuw kregen deze huisjes inpandige toiletten. Sindsdien zijn de woningen meerdere malen gerenoveerd, hoewel in de vorige eeuw er stemmen opgingen om de hele buurt te slopen. Gelukkig is dat voorkomen en is dit historische volkshuisvestingsproject bewaard gebleven. In de zomer speelt een belangrijk deel van het buurtleven zich hier op straat af en kun je nog het authentieke Utrechtse dialect horen.
Adres: Lange Rozendaal Utrecht
Karakteristiek voor De zeven steegjes:
Sociale woningbouw Geschiedenis Volksbuurt